14.பெய்யுமாமுகில் போல்வண்ணா !
பாடல் : 14பெய்யுமாமுகில் போல்வண்ணா ! உன்றன்
பேச்சும்செய்கையும், எங்களை
மையலேற்றி மயக்கவுன்முகம்
மாயமந்திரந் தான்கொலோ,
நொய்யர்பிள்ளைக ளென்பதற்குன்னை
நோவநாங்க ளுரைக்கிலோம்,
செய்யதாமரைக் கண்ணினாயெங்கள்
சிற்றில்வந்து சிதையேலே
விளக்கம் :
பெய்யுமாமுகில் போல் வண்ணா - மழை பொழிவதற்கு முன் இருக்கும் கருமேகம் போன்ற நிறத்தவனே
உன்தன் பேச்சும் செய்கையும் - உனது பேச்சும் செயலும்
எங்களை மையல் ஏற்றி மயக்க - எங்களைக் காதல் போதை ஏற்றி மயக்க வைக்க
உன் முகம் மாய மந்திரம் தான் கொலோ - உன் முகம் தான் என்ன மாய மந்திரம் செய்ததோ ?
நொய்யர் பிள்ளைகள் என்பதற்கு - உன்னை நொய்நொய் என நொய்க்கும் பிள்ளைகள் அல்ல நாங்கள்.
உன்னை நோவ நாங்கள் உரைக்கிலோம் - உன் மனம் நோகும் படியா நாங்கள் எதுவும் சொல்ல மாட்டோம்.
செய்ய தாமரைக் கண்ணினா - தாமரை போன்ற கண்கள் உடையவனே
எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையலே - எங்கள் சிறு வீட்டை வந்து சிதைக்காதே!
மை - நல்ல கருமை..(அதிகமான இருள் ) மை இருட்டு , கண் மை
மையல் - எப்படி கருமையில் (இருளில் ) வழி தெரியாமல் தடுமாறுவோமோ ,போலவே உணர்ச்சி வழியில் தடுமாறுதல்..
பெய்யுமா முகில்..பெய்து விடுவோமோ என்ற நிலையில் இருக்கும் முகில் போன்ற கரு நிறத்தவனே ! இதையே திருப்பாவையில் ஆண்டாள் ஆழி(கடல்) மழைக் கண்ணா என்றிருப்பாள்.. மழை மேகம் எங்கிருந்து உருவாகிறது என்பதை அப்பொழுதே அறிந்தவள்..
ஓவியம் :கேசவ் |
மாலையில் சந்தித்தேன்
மையலில் சிந்தித்தேன்..
மங்கை நான் கன்னித்தேன்
காதலன் தீண்டும் போது கைகளை மன்னித்தேன்..இது ஒரு பழைய திரைப்பாடல்.
"மையல் தந்திடும் வார்த்தைகளே மோகமென்னும் நெருப்பினைப் பொழிகிறது.."(இதழில் கதை எழுதும் நேரமிது )
இப்படி பல திரைப்பாடல்களில் மையல் மையம் கொண்டிருக்கிறது :)
நன்றி :கூகுள் |
No comments:
Post a Comment
மறுமொழி இடுக!